Annemin gazete kağıtlariyla sarıp koliledigi eşyaların üstünü örttüğü sararmış bir gazetenin kültür ekinde rastlantının sonsuz matematigi sayesinde tanıştım filmle. Film hakkında kısa bir bilgilendirme ve yönetmen ismi..Iyi de olmuş. Sadece izledim. Keyif alarak izledim. Yönetmenin ilk filmi ve muhtemelen son izlenen filmi olarak da kalacak. İkinci defa izlediğimde masalsı ve rüyalara ait olduğu hissi vardı. Hele çocuk oyuncunun sirinligi kuvvetliydi bende.
Masallar,mitler,hikâyeler,ve her biri ayrı bir bakis sunan feleğin çemberinden geçmiş beş gözükara çılgın karakter.
Roy ve Alexandria arasındaki bağ kuvvetlendikce hikâye kimin belli olmuyor.
Gerçek mi hayal gücü mu? Anlatan ve dinleyen var ama olayları hangisinin varlığa ya da zihni şekillendiriyor?
Baştan sona metaforlar yağmur gibi. Fotoğrafin en temel ilkesi anahtar deliğinden duvara yansıyan at gölgesinde belirir,kendini gösterir. Veyahut darwin ile wallece arasındaki ilişki popüler bir göndermedir.
Kısacası uzak genel planlar,renk yoğunluğunun ustaca kullanılmısligi,simgesellik,hayal gücünün anlatiyi evrimlesmeye zorladığı hikayeleriyle zarif bir film olmuş.
Eğer tabloyu bilmiyor olsaydım(The Face Of Mae West),Dali'ye gönderme olduğunu ogrenemeyecektim muhtemelen,ki sürrealist bir bakışla ortaya çıkmış bu filme yakınlik da duymami sağladı.
Herkese ıyi seyirler.
Masalsı bir film. Böyle filmleri bulma şansımız çok az. Bu türden hoşlananlar için the fountain, dr parnassus, labirento del fauno. bunları da izleyin.